بچه‌ات رو کمتر تشویقش کن، کمترم سرش داد بزن

این مقاله، خلاصه‌ای از یک کتابه که در اون گفته شده والدین باید شیوه‌های تربیتی‌شون رو تغییر بدن. جزئیات بیشتر رو می‌تونید در ادامه مطالعه کنید.

کودک و نوجوان

خانم میشلین دوکلف Michaeleen Doucleff روزنامه نگار مشهور آمریکایی، کتابی اخیرا چاپ کرده با این عنوان Hunt, Gather, Parent که توش از شیوه‌هایی که والدین بچه‌هاشون رو تربیت می‌کنن حسابی انتقاد کرده و معتقده والدین باید شیوه‌های تربیتی‌شون رو تغییر بدن. حالا من خلاصه مطلب رو براتون توضیح دادم، مطالب بسیار جالب و شوکه کننده‌س.

ایشون میگه یکی از عجیب‌ترین عادات والدین اینه که یکسره و به صورت غلو‌آمیزی، در حال تشویق بچه‌هاشونن مثلا بچه تا یه خونه می‌کشه بلافاصله شروع می‌کنن به اینکه واااای چه کردی، چقدر این خونه قشنگهههه….! موضوع این نیست که بچه‌تون رو تشویق نکنید، موضوع اینه که دیگه گندشو در نیارید و‌ وقتی متوجه رفتار مناسبی شدید، با یک لبخند یا تکون دادن سر، تایید و تشویق‌تون رو ابراز کنید، تمااام. اینطوری، رفتارهایی که صرفا جهت جلب نظر شما انجام میدن رو حذف می‌کنید و اونها رو‌ به سمت خودجوش بودن سوق میدید که وقتی قراره کاری انجام بدن از عمق وجودشون انجام بدن، نه بخاطر شما.

نکته دوم اینه که، واکنش والدین در مقابل بدرفتاری بچه‌ها هم غلو‌آمیز و شدیده. برداشت اکثر والدین در مقابل رفتارهای نادرست بچه‌ها، اینه که اونها سعی دارن با کارهاشون، مادر و پدرشون رو تحت کنترل خودشون در بیارن. در حالیکه واقعیت اینه که اونها فقط و فقط بچه‌ان و طبیعتا، بی منطق؛ هنوز به درجه‌ای از بلوغ نرسیدن که بتونن دو دو تا چهارتا کنن و متوجه استدلال‌های والدین شون بشن. مطمئن باشید که فرزند شما دلش می‌خواد که درست رفتار کنه؛ فقط، عقلش نمیرسه، همینو بس. پس همونطور که قراره کمتر تشویقش کنی، لازمه کمترم سرش داد بزنی.

نکته سوم، والدین مسئول سرگرم کردن بچه‌ها نیستن، وقتی چپ و راست با لحن کودکانه باهاشون حرف می‌زنید، تا کمر خم میشید تا سوارتون بشن یا مثل بچه سه ساله باهاش شروع به بازی با اسباب‌بازی می‌کنید و فضای غیر واقعی از خودتون بهش ارائه میدید، در واقع با این کارها بهش اجازه نمی‌دید یاد بگیره که چطور باید به عنوان یک بزرگسال در آینده رفتار کنه. مثلا وقتی تو خونه‌ای «مجبور» نیستی بچه‌تو سرگرم کنی، اون باید یه راهی برای سرگرم کردن خودش پیدا کنه، همین که تو کنارش باشی براش کافیه. وقتی باهاش میری سفر، تو کتابتو بخون و بذار اونم به کار خودش برسه. خونه رو با هم مرتب کنید و با هم کاراتون رو انجام بدید و یه جورایی کنار هم زندگی کنید و قرار نیست یکی برتر از اون یکی باشه. فقط کنار هم زندگی کنید…

نکته چهارم، اصلا لزومی نداره که والدین در مراقبت از فرزندانشون صرفا به خودشون تکیه کنن، اگه می‌تونید از اطرافیان‌تون کمک بگیرید چراکه همین روش، در اجتماعی شدن بچه‌ها به شدت موثره. چون بچه‌ها نیاز دارن تا توسط گروهی از افراد تربیت بشن، نه فقط دو نفر.

منبع: https://organicminded.org/posts/tlaai7ew9vsfa3e155or

#کودک #والدین #تربیت #تشویق #تنبیه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *